Przychodzę do mieszkania i rozbieram się rzucając ciuchy na korytarzu zmierzając od razu do łazienki. Wchodzę pod prysznic i siedzę pod nim około godziny. Wychodzę i zbieram ciuchy.
* Ale jestem głodna... *
Idę do kuchni i otwieram lodówkę, jest dość pusto. Na półkach jest masło, i szynka. Robie sobie ambitną kolacje: kanapki z szynką, zjadam, idę umyć się i idę spać.

Wracam do domu, zrzucam z siebie ubranie i idę pod prysznic. Wychodzę po pół godziny, Jem zakupioną po drodze zupę z bambusa i wychodzę na trening.

Obudziłam się rano następnego dnia. Mieszkanie było wysprzątane, a na stole leżało przygotowane śniadanie przez Akire.
* Ramen z wołowiną... wie co lubię *
Poranne ćwiczenia, jedzenie, prysznic i wyruszamy na kolejną misję.

Przychodzę i padam na łóżko. Momentalnie usypiam. Śpie, aż do wieczora, wstaje zmęczona, przecieram oczy i udaje się  do kuchni na posiłek przygotowany przez przyjaciela.
- Nie katuj się tak, zostawiłaś klucze w drzwiach i swoje Wakizashi na progu - powiedział Akira podając obiad.
- Muszę stać się silniejsza, Smacznego! - i zaczęłam jeść obiad. Ten posiłek to jeden z najszybciej zjedzonych posiłków przeze mnie.
- Nie jedz tak szybko bo się udławisz, a nie chce mi się Ciebie ratować - mówił Akira patrząc na pochłaniającą jedzenie Mayumi.
- Odwal się - powiedziałam z pełnymi ustami, prawdopodobnie nawet mnie nie zrozumiał.
Po posiłku wzięłam prysznic i rzuciłam się znowu na łóżko.
- Same z Tobą problemy... - rzucił Akira patrząc na usypiającą mnie w pokoju i wyszedł.

Ostatnio edytowany przez Mayumi (07-07-2012 15:20:17)

Przychodzę do domu, zauważam że nie zamknęłam domu z tego pośpiechu.
* Jeszcze by mnie okradli...*
Wchodzę do mieszkania i zamykam za sobą drzwi, po czym delikatnie się śmieje.
* I tak nie mają z czego... chyba, że mi wannę wyniosą, albo prysznic. *
Rozbieram się i idę do kąpieli.
* Nareszcie zmyje tą tapetę z twarzy. Jak mogą coś takiego nosić? Przecież skóry nie widać przez to! *
Kąpie się, wychodzę z kąpieli i jem zakupione po drodze "danie na szybko". Wychodzę na trening.

Akira podał jedzenie.
- Idiotka, wiesz sama, że każda na mnie leciała, nawet w Akademii jak byłem mały. - Powiedział i podał jedzenie do stołu, po czym dodał. - Masz tu zapiekany makaron sojowy z mięsem i się zapchaj.
Zaczęłam jeść.
- Każda? - zapytałam z uśmiechem przerywając sobie jedzenie.
- Każda. Oprócz Ciebie.
- Bingo! Zawsze byłeś maminsynkiem, zadbanym i pachnącym. Pamiętam jak próbowałeś mnie poderwać, haha!
- Może i byłem maminsynkiem, za to Ty byłaś chłopczycą. - oburzył się przerywając sobie jedzenie.
- Czyli chcesz mi powiedzieć, że pociągały Cie chłopczyce? - wskazałam na niego pałeczką i uśmiechnęłam się.
- Awww! Daj mi spokój! Teraz jestem silnym Shinobi, jestem Chuuninem, nie to co Ty! Hahaha!
- Mam Ci przypominać kto sprawił, że zdałeś egzamin na genina? Hah? - zadowolona z siebie nareszcie powróciłam do jedzenia. Gadaliśmy jeszcze sporo czasu drocząc się i wspominając stare czasy. Było już bardzo późno, Akira wychodził.
- Narazie, dzięki za kolacje.
- Myślisz, że te zakupy za darmo robiłem? Dawaj kase! - na jego nieszczęście mówił to już stojąc za drzwiami, trzasnęłam i zamknęłam je na klucz. Nic to, by nie zdziałało - miał własny klucz, lecz nie użył go. Umyłam się i poszłam spać wycieńczona.

Wracam do domu po misji, biorę prysznic i jem pozostałości po śniadaniu.