- Jak bez przesady? Jestem Kage i mam prawo wiedzieć co to za tajne misje wykonujesz.
- Naprawdę nie mogę ci powiedzieć.
- Tak, akurat. Pewnie zabawiałeś się z jakimiś panienkami, co? Dlatego nie chcesz powiedzieć.
- No nie. Przesadzasz.
- Tak? Znam te minę, nie chcesz się przyznać. Już ja cie znam.
Nic nie odpowiedziałem
Zabrakło mi słów

- Jako Kage, dom w którym mieszkam jest automatycznie przyporządkowany mnie.
- Patrz, o tym mi nie powiedzieli.
- Więc zabieraj swoje rzeczy i znikaj. - powiedziała rzucając torby z moimi rzeczami
- Nie żartuj sobie.
- Jestem poważna jak nigdy dotąd. - powiedziała i zamknęła drzwi
Ja stałem przed drzwiami i patrzałem się ślepo w to same miejsce
Nie docierało to do mnie, nie byłem na takie coś przygotowany

Przyszedłem tu, bo potrzebowałem tej rozmowy
Zapukałem do drzwi
Czekałem a po chwili drzwi otworzył jakiś koleś
- Kim jesteś? - spytał
- Jest Ayame?
- Odpowiedz na moje pytanie. A tak poza tym, to dla ciebie pani OtoKage.

- Ao, kto przyszedł? - spytał z głębi mieszkania znajomy głos
- Ktoś do pani. - odpowiedział i przesunął się na bok
Słyszałem jak idzie do drzwi
Po chwili ją zobaczyłem
- Ooo, no proszę. Nie spodziewałam się ciebie tutaj.
Nie odpowiedziałem jej i przyjrzałem się

- Co to za zamachy na mnie, co? O co ci chodzi? - spytałem
- Nie, o co tobie chodzi? O niczym nie wiem.
- Nie rób ze mnie idioty.
- Nie mam powodów do takich działań.
- Stałem się niewygodny, co?
- O czym ty mówisz?
- Daj spokój. Wiem o wszystkim.
- Kto ci niby nagadał takich bzdur? Ja za tym nie stoję.

- Porozmawiajmy na spokojnie. Chodźmy gdzieś. - mówiła Ayame
- Niech będzie. Chodźmy na spacer. - odpowiedziałem jej i wyszedłem z wejścia
- Wrócę za jakiś czas, Ao.
- Dobrze, proszę pani. - odpowiedział ten cały Ao i zamknął drzwi od mieszkania
- Chodźmy. - powiedziała do mnie i szła w kierunku parku