-----------------------CZĘŚĆ OPISOWA-----------------------

[html]<p align="justify">
Imię i nazwisko: Takeru Kishiri
Płeć: Mężczyzna
Klan: ---
Wiek: 19 lat
Wioska: Konoha-gakure
Ranga: Genin
Organizacja: Mnisi Ognia
Mistrzostwa: ---

Charakter: Charakter Takeru jest dosyć nieoczywisty, bo tkwi w nim walka dwóch osobowości - wrodzonej i tej, do której dąży. Nie ma żadnego rozdwojenia jaźni, a zwyczajnie próbuje się zmienić, zatem toczy wewnętrzny bój z samym sobą. Jego naturalny charakter jest wybuchowy, pełen emocji i uczuć, a także żywiołowy. Jest impulsywny, działa często szybciej, niż zdąży pomyśleć, chociaż nie zawsze głupio - ot instynktownie niczym zwierzę. Jest pełen sprytu, potrafi tworzyć zasadzki i pułapki, a przede wszystkim jest waleczny, rozkochany w walce i bólu. Uwielbia adrenalinę, uwielbia czuć, że żyje, a to osiąga poprzez skrajne uczucia. I taki byłby, gdyby nie to, że chce się zmienić. Mnisi Ognia pokazali mu zupełnie inne życie, które zaczął podziwiać za spokój. Zatem dąży do bycia opanowanym, spokojnym, bezkonfliktowym i rozsądnym. Nie chce działać pochopnie, a wszelkie przyjemności czy potężne emocje miarkuje - ogranicza, aby nie zatracić się w nich. Zatem ma dwa skrajne charaktery, które zależą od... opanowania. Nie należy do osób niesamowicie nerwowych, które potrafią o byle co zrobić awanturę, więc zazwyczaj pozostaje opanowany, stonowany, czyli taki, jakby chciał być. Jeżeli jednak na jego oczach wydarzy się coś, co będzie potrafiło go zdenerwować, to często ograniczenia, te kajdany mnisiego charakteru spadają i uwalnia się bestia, którą był - ten wrodzony charakter Takeru rozsmakowany w brutalności i zniszczeniu. Ma też cechy niezależnie od tego czy jest naturalnie sobą, czy stara się być mnichem - lubi rozmawiać, chociaż do ludzi podchodzi z pewnym dystansem. Nie jest zupełnie otwarty, nie wita nikogo z otwartymi ramionami, a daje sobie czas na wybadanie. Znacznie bliższe są mu zwierzęta, które po prostu nie są fałszywe. Jest całkiem odważny, chociaż czasami ciężko tę cechę nazwać odwagą, zamiast głupotą, brawurą czy szaleństwem. Czasami stawia czoła zagrożeniu świadomy możliwych konsekwencji, a czasem bezmyślnie rzuca się w wir walk. Tak czy inaczej - ciężko go przestraszyć, bo najbardziej boi się samego siebie, a raczej swego Kekkei Genkai. Takeru uwielbia sztuki walki i chodzi tutaj głównie o te wręcz, chociaż docenia również wykorzystanie oręża. Ćwiczenie własnego ciała i zdolności Taijutsu, to jego pasja. Skoro mowa o rzeczach, które lubi to... jest fanem alkoholu. Nie ma niesamowicie mocnej głowy, a raczej całkowicie zwyczajną, ale podoba mu się picie trunków, smakowanie ich i ten zabawny stan, w którym ciało jest takie poza kontrolą. Na ogół jest przyjazny, lubi sobie zażartować, chociaż nie przesadza. Marzy mu się założenie rodziny, chociaż doskonale wie, że nie może tego zrobić ze swoim Kekkei Genkai, gdyż jest zbyt wielkim zagrożeniem.

Wygląd: Takeru to dosyć wysoki jak na azjatyckie standardy młodzieniec. Mierzy sobie 183 centymetry wzrostu, a waży przy tym 75 kilogramów. Naturalnie ma dosyć jasną karnację skóry, jednak jest delikatnie opalony. Na swym ciele nie posiada żadnych większych skaz czy blizn poza kilkoma drobniejszymi, które niewarte są jakiejkolwiek uwagi. Jest dobrze zbudowany, chociaż nie są to przesadne mięśnie, a zwyczajnie wyćwiczona sylwetka, która nieco eksponuje ich zarys. Z czasem, treningiem i rozwojem z pewnością staną się bardziej widoczne. Na klatce piersiowej, dokładnie w miejscu serca posiada czarny tatuaż znaku "火", który oznacza tyle co "ogień". Twarz ma smukłą, niby męską, a jednak młodzieńczą - jak przystało na jego wiek. Jego tęczówki są złote, a oczy mają ostry, może nawet koci kształt. Włosy z jednej strony są podniesione, a z drugiej opadają nieco na oko, a nieco na bok. Ich barwa jest kruczoczarna.
Ze względu na swoje Kekkei Genkai czasami jego wygląd... drastycznie się zmienia. Poziom Przeistoczenia wywołuje wiele zmian w aparycji Takeru. Pierwszą z nich jest zmiana koloru skóry na szary. Twardówka, czyli białko oka zmienia kolor na czarny, zaś tęczówki naturalnie przybrałyby kolor złoty gdyby nie to, że Takeru normalnie ma taką barwę. W jego przypadku zmiana barwy jest na szkarłatny. Palce chłopaka wydłużają się, a dłoń przybiera bardziej kształt szponów do rozrywania, niż normalnej, ludzkiej ręki. Przedramię delikatnie się rozszerza ku łokciowi, gdzie zaraz obok niego pojawia się otwór, przez który wydostaje się chakra niczym z silników odrzutowych. Na czubkach ramion tworzy się niesamowicie twarda skóra, która przybiera kształt trójkątów i sięga swą wysokością prawie połowy twarzy. Na łopatkach pojawiają się dwa normalne otwory, przez które wydostaje się chakra, a na samym środku pleców jeden duży - główny. Na łydkach, z tyłu również pojawia się po jednym otworze wielkością przypominającym te, jakie są obok łokci Takeru. Zęby chłopaka stają się ostrzejsze, wydłużone, a w szczególności kły, które po przemianie przypominają te u drapieżnych zwierząt. Ostatnim elementem są rogi - dwa czarne rogi.
Strój: Takeru zmienił swoje szaty, jak tylko wyruszył ze Świątyni Ognia. Swoje mnisie szaty zamienił na takie, które jedynie się z tym kojarzą. Stopy okrywa czarnymi bandażami, które obwiązują je tak, by wystawały jedynie palce, pięta i kostka, a później sięgają jeszcze do połowy łydki. Na to zakłada czarne, skórzane obuwie ninja - całkowicie zwyczajne. Jego matowe, czarne spodnie niegdyś były długie, lecz zostały niedbale skrócone, zatem aktualnie sięgają mu nieco za kolano, a nogawki są postrzępione. Tors okrywa czarno-szkarłatną, luźną, mnisią szatą, którą jednym zdecydowanym ruchem ramion może w każdym momencie zrzucić z siebie, aby mu nie przeszkadzała. Rękawy są długie, lecz zazwyczaj pozostają podwinięte i związane wyżej bordowym sznureczkiem. Szata ta ma jedynie dodatki w kolorze szkarłatu, a w całości pozostaje czarna. Na wysokości podbrzusza, nieco powyżej biodrami znajduje się niezbyt gruby, bordowy pas jak do kimona. Ma on jedynie trzymać szatę na miejscu, gdy zostanie zsunięta z ramion i opadnie w dół. Nie nosi żadnej biżuterii oprócz bransolety z wilczych kłów, która znajduje się na lewym nadgarstku.
Opaska: Czarna - schowana

Historia postaci: Historia Takeru jest... niejasna. Najpóźniejszym jego wspomnieniem jest las. Las, przez który przemierza na grzbiecie wilka wraz z wieloma innymi wilkami. Zero ludzi w pobliżu, czy w pamięci - tylko wilki, które nosiły różne imiona. Nie wiadomo kto był rodzicami Takeru, ale rodziną były wilki. Żył z nimi, jakby był naprawdę jednym z nich, a one traktowały go jak swojego. Polowali wspólnie, podróżowali wspólnie i bawili się wspólnie. Od zawsze potrafił z nimi rozmawiać, miał swoją pozycję w watasze jak każdy samiec, aż w końcu stał się liderem, przewodniczącym watahą, czyli samcem alfa. Miał wtedy może siedem lat, gdyż dokładnie nie wiadomo do dziś ile ich liczy - nigdzie nie znaleziono zapisku o urodzinach chłopca, który mógłby pasować do niego. Przez cały ten czas unikał ludzi - wilki były sprytne i wiedziały, że nie mają szans z wyszkolonym człowiekiem, a zabudowania ludzkie to tylko niebezpieczeństwo. Zatem z pomocą innych zwierząt unikali ludzi jak ognia. Możliwe, że wilki bały się, iż spotkanie chłopca z innymi z jego rasy sprawi, że do nich wróci, wiec nie chciały go stracić. Tego nie wiadomo. Wędrowali różnymi szlakami, a życie było naprawdę proste. Wystarczyło znaleźć pożywienie, zadbać o bezpieczeństwo grupy, a reszta była nieistotna. Zdolność do komunikacji ze zwierzętami pozwalała Takeru na stawianie swojej watahy ponad wszystkimi - bez konkurencji, zatem można było ich nazwać władcami lasów... Kraju Ognia. Podczas jednej podróży trafili w miejsce, które wydawało się być zupełnie inne od wszystkich, jednak nie z wyglądu, a z... uczucia. Takeru czuł coś dziwnego, coś narastającego w nim, coś, czego nie potrafił zatrzymać. Zidentyfikował to za późno - była to złość, agresja, furia lub... szał. I tutaj kończą się wspomnienia jedynie Takeru, a zaczynają te, które dzielił z innymi ludźmi. Jak się okazało - Takeru wpadł w szał, a zdziwione wilki nie zdołały odpowiednio szybko zareagować. Ich własny lider wymordował całą watahę, co do jednego z radością i śmiechem, który rozbrzmiewał w całym lesie. Kiedy rzeź się zakończyła, to upadł pozbawiony sił. Okazało się, że znajdował się blisko Świątyni Ognia. Ich lider, główny mnich - Etsuya zaniepokojony uciekającą zwierzyną postanowił sprawdzić co jest powodem strachu. Dotarł za późno. Takeru cały w krwi był nieprzytomny na ziemi, a wokół wszędzie leżały porozrywane ciała wilków. Powietrze było tak przesiąknięte zapachem krwi, że Etsuya niemal zwymiotował. Chociaż przed nim było ośmioletnie dziecko, to bał się podejść bliżej. Mimo wszystko jako Mnich Ognia nie mógł tego zignorować i postanowił zabrać chłopca do Świątyni Ognia.
Dzieciak obudził się dopiero po dwóch dniach. Nie pamiętał nic, jednak co chwilę jego umysł wyrzucał obrazy jak własnoręcznie morduje wilki - swoją najbliższą i jedyną rodzinę. Panikował, krzyczał przerażony, a reszta mnichów uznawała, że niestety dziecko należy spisać na straty, gdyż nie dało się mu pomóc. Nie odzywał się, nie chciał jeść, a jak ktoś się zbliżał to albo uciekał, albo atakował. Etsuya postanowił sobie, że zrobi wszystko, aby pomóc chłopakowi. To właśnie on nadał Takeru jego imię i dał mu również nazwisko, aby mógł żyć w przyszłości jak normalny człowiek. Niestety proces "normalizacji" trwał długo, bardzo długo, gdyż dopiero po dwóch latach Takeru zachowywał się mniej-więcej jak człowiek. Wtedy zdecydowano, że zostanie w Świątyni Ognia i będzie szkolony na Mnicha Ognia. Pierwszy miesiąc był dla niego taki, jak dla każdego innego dziecka w świątyni, jednak ponownie wszystko się zmieniło, gdy doszło do treningu walki wręcz. Nieprzyzwyczajony do porażek Takeru nie mógł się pogodzić, że jest bezsilny w starciu z dorosłym, starszym o dwadzieścia lat człowiekiem. To było całkowicie oczywiste, ale nie dla niego. Za każdym razem jak obrywał, to wstawał i znów rzucał się bezmyślnie na mnicha, który ponownie go obalał bez najmniejszego problemu. Ta chęć pokonania przeciwnika rosła i rosła z każdym upadkiem, aż w końcu wydarzyła się tragedia. Takeru wpadł w szał. Etsuya natychmiast ruszył do sali treningowej, gdy usłyszał przeraźliwy ryk, a później okrzyk bólu. Gdy trafił do sali, to zastał Takeru, który wyglądał niczym potwór, jak mały demon, a z jego ciała wydostawały się ogromne ilości chakry. Noga mnicha, z którym ćwiczył była wyłamana w kolanie tak, że kość wystawała na zewnątrz. Takeru znów ryknął, zaś otwory na plecach, łydkach i rękach wystrzeliły z siebie przytłaczające ilości chakry. Etsuya wiedział, że nie może lekceważyć chłopca, którym postanowił się zaopiekować. Wykorzystał najpotężniejszą znaną mu technikę, aby pokonać dziesięciolatka - Raigou: Senjusatsu. Za plecami lidera mnichów pojawiła się postać bogini, której tysiące ramion gotowe były do ataku. Takeru spojrzał na Etsuyę, zaśmiał się donośnie i ruszył niczym strzała wprost na nowy cel. Zdziwił się, gdy natychmiast oberwał z taką siłą, że uderzył w ścianę. Ponownie roześmiał się i znów ruszył. Tym razem zdołał uniknąć dwóch trafień co wprawiło Etsuyę niemal w osłupienie. Zaatakował większą ilością ramion z taką siłą, że chłopiec stracił przytomność.
Incydent w Świątyni Ognia uświadomił Etsuyę, że to on musi mieć oko na Takeru i to on musi go trenować, aby zapobiec kolejnym tragediom. Od tego momentu lider mnichów stał się osobistym i niezmiernie surowym nauczycielem chłopca. Ćwiczył go dzień w dzień, a skupiał się głównie na kształtowaniu charakteru dzieciaka, aby ten w jakikolwiek sposób mógł panować nad szałem. Efekt nie był oczywisty, gdyż i tak zdarzało się, że Takeru wpadał w szał, jednak Etsuya nauczony doświadczeniem szybko ogłuszał swego ucznia, aby ten nikogo nie skrzywdził. Trening skupiał się na tym, do czego dążył każdy Mnich Ognia - do techniki Raigou: Senjusatsu, czyli bogini o tysiącu rąk. Aby to osiągnąć Takeru musiał sumiennie, katorżniczo ćwiczyć swe ciało, ducha i umysł. Nie opuszczał murów Świątyni Ognia przez wiele, wiele lat, aż w końcu Etsuya uznał, że nie może więzić dorosłego mężczyzny w Świątyni Ognia tak, jakby był w więzieniu. Świadomy był, że zostanie Mnichem Ognia nie było decyzją Takeru, a jego własną, zatem postanowił dać szansę swojemu podopiecznemu. Dziewiętnastolatek długo się wahał, aż w końcu postanowił poznać świat, rozwinąć się i zapanować nad swoim szałem. Swoje zdolności, które kojarzyły mu się ze złem postanowił ofiarować dobru - został ninja, aby użyczyć swej siły tym, którzy jej nie posiadali na tyle, by móc przeciwstawić się złu. Przed opuszczeniem Świątyni Ognia Etsuya podarował mu prezent, który miał przypominać o bolesnej przyszłości i konsekwencjach utraty panowania nad sobą - była to bransoleta zrobiona z kłów wilków, które Takeru rozszarpał. Po tym wyruszył w stronę Konohy, aby żyć jako ninja.

-----------------------CZĘŚĆ MECHANICZNA-----------------------

Punkty Jutsu: 3

Kekkei Genkai: Senninka - Przemiana Mędrca

Natura chakry: Nieznana

Chakra: 700 | 1200 | 2200 | ∞

Talent: Taijutsu

Style TaiJutsu:

• Rakanken Ryuu

Umiejętności:

• Kinobori no Waza


• Suimen Hokou no Waza


• Bikou Ninjutsu/Kakuremino Jutsu

Jutsu:

Ninjutsu:

• Kibaku Fuuda: Kassei


• Bunshin no Jutsu


• Henge no Jutsu


• Kawarimi no Jutsu


• Nawanuke no Jutsu

Senninka:

• Ono Kata no Henkan


• Kassokuken


• Shinchou Karada no Henkan

Mnisi Ognia:

• Senzoku no Sai

Taijutsu:

• Bannou


• Hando Ouda

Rakanken Ryuu:

• Houshou


• Shougekishou


• Shoushitsu

Pieniądze: 480 Ryo

Ekwipunek:

• 10 Shurikenów


• 10 Kunai


• 4x Ciężarki treningowe - założone na ręce i nogi


• Maść lecznicza


• Pigułki homeopatyczne

Zmysły:
Wzrok: I
Słuch: I
Smak: I
Węch: I
Dotyk: II

Statystyki:
Siła - 10 | 35 | 65 | 110 | 165
Zręczność - 10 15 | 30 | 60
Szybkość - 10 | 35  | 60 | 100
Energia - 10 | 20 | 50  | 70 | 110
Percepcja - 10 15 | 35 | 70
Wytrzymałość - 10 | 35 | 60 | 85 | 110 | 150
Odporność Psychiczna - 10
Ninjutsu - 10
Genjutsu - 10
Taijutsu -  10
Fuuinjutsu - 10
Dansoujutsu - 10
Fechtunek - 10
Kekkei Genkai - 1
Posługiwanie się przyrządami - 10
WSPOMAGACZE:

• Zmysł Dotyku poz. II (+25 Wytrzymałości)


• Rakanken Ryuu (+25 Siła i wytrzymałość, +10 Energia)


• Senninka - Poziom Klątwy (+30 Siła i energia, +25 Szybkość i wytrzymałość, +5 Zręczność i percepcja)


• Senninka - Poziom Przekształcenia (+75 Siła, +60 Wytrzymałość, +50 Szybkość i energia, +25 Percepcja, +20 Zręczność)


• Senninka - Poziom Przeistoczenia (+130 Siła, +120 Wytrzymałość, +90 Szybkość i energia, +60 Percepcja, +50 Zręczność)

Walki:
Rozegrane - 0
Wygrane - 0
Remis - 0
Przegrane - 0


Misje:
D - 1, 2, 3
C - 0
B - 0
A - 0
S - 0
</p>[/html]

-----------------------ZMIANY-----------------------

• Wykonanie misji rangi D - 26.02.2018


• Zakup: 4x ciężarki treningowe, maść lecznicza, pigułki homeopatyczne - 26.02.2018


• Wykonanie misji rangi D - 05.03.2018


• Opanowanie stylu Rankanken Ryuu i dodanie trzech darmowych technik - 03.10.2018


• Wykonanie misji rangi D - 27.07.2020

Ostatnio edytowany przez Takeru (27-07-2020 03:08:57)