Cisza trwała dosyć długo zanim ktokolwiek coś powiedział.
- Byłabym przeciwna otwartemu wejściu w ten konflikt. W ten sposób tylko włączyliśmy się do bezsensownej walki. Może dostarczylibyśmy do ludzi nadal walczących o wolność broń, żywność i medykamenty oraz po kilku sprawnych shinobi bez opasek, by tamci mogli rozpocząć jakieś powstanie? - zaproponowała, lecz Hokage pokręcił głową i wreszcie przemówił.
- To zbyt niepewny sposób, nie mamy pewności, że tamtejsi ludzie nie przekażą towarów wrogom, lub zwyczajnie przegrają oddając im cenne rzeczy. Przede wszystkim wysłane przez nas jednostki byłyby w wielkim stopniu narażone na śmierć. Możliwe, że nawet bezcelową. Nie zgodzę się na takie traktowanie moich ludzi. - gdy skończył, wstał Raikage.
- Snujecie jakieś podstępy, a wystarczy, że każdy wypowie wojnę Kusie i Ame. Uderzymy na nich i zmiażdżymy, proste i skuteczne. - po czym usiadł, a Kazekage się uśmiechnął.
- W taki sposób moglibyśmy stworzyć między nami wiele konfliktów. Zapewne nie każdy z nas chciałby oddać podbite tereny dawnym krajom, albo my byśmy o nie walczyli. Oczywiste, że krew jaka zostanie przelana nie może być nam obojętna. Nie jestem skłonny do tej decyzji. - po tych słowach Leyoshi'ego, Tsuchikage nagle złapał za kamienny stół i spowodował wybuch. Gdy dym opadł, on siedział spokojnie na swoim miejscu, a przed nim był zniszczony dość niewielki kawałek.
- Pan Takashi taki jest, lubi wysadzać rzeczy jak jest zdenerwowany. Teraz chyba musiał wyładować emocje... - skomentowała Kazuyuki.
- Nie podoba mi się cała ta sytuacja, na początku powinniśmy podzielić się informacjami. - odezwał się wreszcie Tsuchikage.
- To dobry pomysł, powinniśmy rozeznać się w sytuacji. - stwierdził Kazekage i zaczęła się rozmowa na temat informacji. Każdy mówił co wiedział. Między innymi o wojskach przy granicach, o Utakacie, o zaginięciu Nibi'ego, o podejrzanej mocy Kage Kusy itd.
- Skoro już wszyscy znamy sytuację to co zrobimy? - zapytał Leyoshi.
- Nie podoba mi się fakt, że zostałem zmuszony wyjawiać informacje przy Liderze Akatsuki. - rzucił Aki, a Ayame lekko się zaśmiała.
- Spokojnie, niczego nie zamierzam przeciwko wam. - powiedziałem, a Hokage po chwilowej obserwacji mnie spuścił wzrok.
Debaty trwały długo, każdy proponował jakąś opcje, lecz żadna nie pasowała wszystkim. Tsuchikage zdążył przez ten czas rozwalić kolejny kawał stołu.
- Dziwi mnie, że przez ten czas nie pomyśleliście o zrobieniu sojuszu wojsk. W ten sposób każdy z was byłby jednakowo zaangażowany. Niestety jedno jest pewne, potrzebujecie mojej pomocy. - powiedziałem, a Leyoshi wstał nagle.
- Myślisz, że kim jesteś, by mówić do nas w ten sposób?! - wykrzyczał, a Raikage zaraz po nim również powstał.
- Kto Ci dał prawo głosu? Jako ochroniarz i morderca nie masz nic tutaj do powiedzenia. - po tych słowach Ayame podniosła rękę uciszając wszystkich i również wstała, lecz spokojna.
- Potraktujcie jego słowa jak moje i rozważcie je jakbym to ja je wypowiedziała. - wszyscy usiedli i chwile nikt nic nie mówił.
- Niby czemu mamy potrzebować Ciebie? Jaki masz interes? - zapytał Tsuchikage.
- Pokonać Utakate można w jeden sposób - zabić. W dodatku zaginął Nibi. Skoro nie ma go w żadnym z waszych krajów, to znaczy, że jest u nich. Co zamierzacie zrobić z uwolnioną bestią? Walczyć przeciwko niej? Ktokolwiek z waszych ninja zna Fuuinjutsu potrzebne do zapieczętowania Bijuu? Są gotowi zginąć z tego powodu? Są gotowi zostać Jinchuuriki? A wy jesteście gotowi ich poświęcić? - tu sobie przerwałem na chwilę. - Pomogę wam w walce z Utakatą, który wydaje się być silny. W zamian chcę jego Rokubi'ego, którego bez problemu mogę zapieczętować. W przypadku Nibi'ego również radziłbym wam skorzystać z mojej pomocy. Już raz pokonałem Jinchuuriki'ego tego demona. Tak samo jak walczyłem z uwolnioną bestią. Musicie skorzystać z mojej pomocy. - nagle kolejny wybuch. Ze stołu już niewiele zostało.
- Zabiłeś mojego Jinchuuriki'ego, by zdobyć Nibi'ego. Myślisz, że oddamy Twojej przestępczej organizacji demona? - zapytał Tsuchikage, a Aki pokiwał głową.
- Niestety wydaje mi się, że Itachi ma rację. Logicznie myśląc walka z uwolnioną bestią jest ciężka, a On ma wprawę. W dodatku jest bardzo mało osób używających wysokopoziomowych Fuuinjutsu, a z pewnością nie są gotowi na zapieczętowanie uwolnionej bestii. - długo jeszcze obradowali nad tym tematem, aż się zgodzili pod warunkiem, że nie uda im się samym uporać z tą sprawą. Nie dziwiłem się, że nie chcieli mi oddać Bijuu, w końcu to sprawiłoby, że kiedyś mógłbym wywołać większą wojnę używając wszystkich zdobytych demonów. Realnie zagrożenie.

Gdy decyzja o mojej pomocy już zapadła, a cała debata miała ruszyć do kolejnych spraw, to Aki wstał i odchrząknął.
- Ufam moim ludziom jak własnej rodzinie, dlatego jestem pewien, że to co powiedział mi Jiraiya jest prawdą. Jak dowiedziałem się, przeklęta moc Itachi'ego zwana Mangekyou Sharingan'em jest ograniczona i nie może jej używać do woli. W dodatku nie ma ze sobą Fox'a, który pomógł Ci znacząco w walce z Nibi'm, a co za tym idzie, miałeś w nim wsparcie. Teraz nie mając wystarczającej siły chcesz skorzystać z sytuacji i bez problemu schwytać dwójkę Bijuu. Czy to wszystko prawda? - skończył, a ja uśmiechnąłem się i rozpiąłem płaszcz Akatsuki na wysokości ust, tak, że widać było moje usta.
- To wszystko prawda, pełna i czysta. Jednakże trochę naciągnięta i wymagająca wyjaśnienia. Mój Sharingan w aktualnej formie ma nieograniczoną moc, która z pewnością przewyższa wielokrotnie wasze oczekiwania. - tutaj sobie przerwałem i w moich oczach pojawił się Mangekyou. - Zaś ten, ma dość potężne ograniczenia. Podzielę się z wami informacjami, jako, że wy zrobiliście to ze mną. Te oczy, gdy jedynie patrzę nimi nie mają skutków ubocznych, lecz, gdy używam technik opartych na nich... to wtedy mam potężne obciążenie, które w skrajnym przypadku doprowadza mnie do całkowitej ślepoty. Jest na to prosty sposób, lecz nie zdradzę go wam. Jiraiya pewnie go zna, więc nie muszę opowiadać. - oczy wróciły do normalnego stanu, a ja znów się uśmiechnąłem lekko. - Gdy walczyłem z Jinchuuriki'm Nibi'ego miałem pomoc Fox'a, to prawda, lecz wtedy nie był nawet w jednej dziesiątej tak silny jak jest teraz. Jego moc była na poziomie słabego Chuunina, czy wydaje się wam, że to wystarczająca pomoc na pojmanie dwuogoniastego? Warto też dodać, że zmagałem się z nim wtedy z dwoma ninja Konohy - Mito i Jiraiyą, którzy również wtedy byli żałośnie słabi. Podsumowując... jestem silniejszy niż wam się wydaje, jeszcze nie pokazałem wszystkiego co potrafię. - tutaj sobie znów przerwałem i nabrałem oddechu.
- Co do tej współpracy z Oto... zostałem ochroniarzem z powodu Fox'a. Jego wybryki pod sztandarem Akatsuki naraziły mnie na konsekwencję od Ayame, która zaś uczyniła mnie w ramach zadośćuczynienia jej ochroniarzem. Tyle w tym temacie. Z własnej woli nigdy bym się tutaj nie pojawił, gdyż brzydzę się wami i upokorzeniem jest robić za posłuszną kukiełkę. Nie zapominając dodam, że tak, chciałem schwytać bez problemu dwójkę Bijuu, jednak nawet jeżeli tak jest to nie zmienia to faktu, że nie posiadacie nikogo zdolnego tak sprawnie jak ja pieczętować te bestie. To raczej niepodważalny fakt, prawda? Powiedz Jiraiya, co o tym myślisz? - kończąc uśmiechnąłem się znów delikatnie i czekałem co powie białowłosy.

Zanim zdążyłem jeszcze cokolwiek powiedzieć, Aki zabrał głos.
- Przedstaw jeszcze raz swój plan, ponownie go rozważymy. - ja odchrząknąłem i znów musiałem opowiedzieć wszystko, lecz najpierw chciałem odpowiedzieć Jiraiyi.
- Nie chcę podważać Twoich idealistycznych wizji świata, jednak Bijuu to demony. Rozumiem, że widziałeś ich zapewne więcej niż ja i zapewne więcej razy walczyłeś z nimi, że masz tak wiele do powiedzenia, jednak sprostuję. Bijuu to w rzeczywistości bestie, które pozostawione samemu są potworami. Jedyną osobą zdolną poskromić tą siłę jest Naruto z Konohy. Jednakże możliwe jest to tylko poprzez zostanie Jinchuuriki'm. Schwytane przeze mnie demony w rzeczywistości są uwięzione, lecz w taki sposób są poskromione bez potrzeby skazywania kogokolwiek na cierpienie. Nie twierdzę, że nie ma ludzi, którzy potrafią pieczętować je. Twierdzę, że jestem jedynym, który potrafi to zrobić sprawnie i w dodatku w pojedynkę. Zajmie mi to dużo czasu, jednak metoda jest pewna. Co do oczu to wszystko jest prawdą. Dodam, że Fox opanował moc komórek Hashiramy. Jeszcze ku waszej delikatnej informacji... dalej mam siłę Fox'a. Nadal ze sobą współpracujemy, jednak On już nie należy do Akatsuki. Jiraiya myśli zbyt płytko, nasze powiązania są zbyt duże, by zerwać współpracę. - powiedziałem i milczałem sporo czasu.
- I Ty śmiesz nas pouczać o cierpieniu? Jesteś osobą, która bez skrupułów wymordowała cały swój kraj. W dodatku wiele ludzi zginęło z Twoich rąk po tym fakcie. - rzucił Raikage, lecz Leyoshi podniósł rękę.
- Dajmy mu powiedzieć co chce. - uciszył Noritadę i mogłem zacząć mówić.
- Tak, to ja zabiłem wszystkich tych ludzi, lecz nadal pozostałem człowiekiem i znam uczucia i emocje towarzyszące wielu zjawiskom. Przechodząc do planu... mówiłem już dość dokładnie, że pomogę wam pokonać Utakatę i jeżeli pojawi się Nibi to jego również. Pomogę, nie pokonam sam, nie zamierzam uczestniczyć w tym zamieszaniu. Gdybym chciał, schwytałbym ich w pojedynkę, jednak dotychczas nie było takiej potrzeby. Teraz skoro pomogę wam i sam na tym zarobię to mam motyw. Po pokonaniu, przejdę od razu do pieczętowania Bijuu w odpowiednim pojemniku, który nie jest słabym człowiekiem zdolnym do buntu jak Utakata z Kiri. - tutaj spojrzałem się na Kazuyuki, która syknęła tylko. - To byłoby tyle. Po wykonaniu swojego zadania znikam i nie mieszam się w wasze sprawy. Jako, że ten smarkacz wie najwięcej o mnie z was wszystkich, niech on się wypowie na ten temat. - gdy skończyłem spojrzałem znów na białowłosego z delikatnym uśmiechem.

Wzruszyłem ramionami i znów zacząłem mówić.
- Nie obchodzą mnie głupie wojenki. Nie pragnę władzy, terytorium, ani siły. Mam swój cel, a do niego potrzebuje Bijuu. Nie będę was przekonywał, by mi oddać demony. Oferuje pomoc w zamian za jeden, ewentualnie dwa problemy. Tak czy inaczej kiedyś zdobędę Rokubi'ego i Nibi'ego, więc dla mnie to tylko odłożenie na później nieuchronnego. Wspomnę jeszcze, że oddziały Iwy w walce z Nibi'm miały dość poważne problemy. Ogólnie chcę jeszcze powiedzieć, że wszystkie informacje jakie macie o mnie, bądź o Akatsuki nie są pewne i nie potwierdzę ich, gdyż mijają się z prawdą. Jeżeli ktokolwiek myśli, że jestem nieprzygotowany i zdolny odkrywać bez obaw karty to jest głupcem. Wracając do tematu... jeżeli macie lepszy sposób na Bijuu to użyjcie go. - chwilę milczałem i spojrzałem na Ayame, która odwróciła się i pokręciła do mnie głową.
- Za dużo gadasz, ze mną nie byłeś taki rozmowny. - rzuciła, a ja spojrzałem na Jiraiyę.
- Wątpię, to raczej niemożliwe. Wszystkie oczy z masakry na jaką zostałem skazany przez Danzou, zostały przez niego zabrane i wykorzystane. Wszyscy użytkownicy Sharingan mają po dwoje oczu, przez co nie może mieć on przeszczepu. - powiedziałem i spojrzałem na zgromadzonych Kage.
- Techniki jakie znają moi ludzie to Fuuinjutsu, które polegają na pieczętowaniu demona w człowieku, lecz proces ten przypłacają życiem. - powiedział spokojnie Tsuchikage.
- Znam wiele Fuuinjutsu, jednak nie opanowałam odpowiedniego do Bijuu. - rzuciła Ayame.
- Mam jeden pojemnik, w którym przetrzymywaliśmy Hachibi'ego. Jednak technikę tę znała jedna osoba z rodziny aktualnego Jinchuuriki, który teraz jest młody i niedoświadczony. Wszelkie ślady dawno znikły, gdyż to było wiele lat temu. - wspomniał jeszcze Noritada.

Jeszcze kilka chwil wszyscy obradowali na temat tego planu. Kazuyuki razem z Ayame tłumaczyli słuszność tej decyzji Noritadzie i Aki'emu.
- Więc gdzie zbiorą się oddziały? - zapytał Tsuchikage, który widocznie uspokoił się.
- Moim zdaniem powinien być to Kraj Ognia, ma najdłuższą granicę z podbitymi terenami. Biorąc pod uwagę, że Taki jest praktycznie podbite. - powiedział Leyoshi i spojrzał na resztę, każdy przytaknął i przeszli do kolejnego tematu.
- Skoro to również uzgodnione to ile ludzi wyślemy? - zapytała Ayame rozsiadając się na widocznie niezbyt wygodnym krześle. Obrady już trochę trwały.
- Proponuję po 2 tysiące ludzi z naszej głównej armii. - Tsuchikage mało się odzywał, jednak ciężko było o nim zapomnieć, szczególnie, gdy się wkurzał.
- Moim zdaniem to za mało. Wyjdzie jedynie dwanaście tysięcy wojsk na tak duży teren. Nie utrzymamy go. Moim zdaniem optymalną liczbą będzie 5 tysięcy. - stwierdził Aki, a Ayame mu przytaknęła.
- Hokage jak zwykle rozsądny. - skwitowała, a wszyscy zgodzili się na tą decyzję. Jednak jeszcze chwilę obradowali na temat wysyłanych ludzi.
- A taktyka? Oprócz tego, że już na polu bitwy będą kierować dowódcy, to z grubsza powinniśmy ustalić jakiś plan ataku. - stwierdziła Kazuyuki spoglądając na wszystkich zebranych.
- Zaatakujemy najpierw w dwa miejsca. Dwanaście tysięcy ludzi uderzy na Kraj Wodospadu i będzie spychać przeciwnika do środka, a reszta zaatakuje Kraj Rzeki. Gdy ofensywa na południu zadziała, to z tych osiemnastu tysięcy odłączy się 6 tysięczny oddział, który przez Kraj Wiatru przejdzie do Ishi, kiedy już wojska wroga będą zagonione do Ame, Kusy i Ishi. Wtedy wszystkie trzy zaatakują, miażdżąc wroga. - zaproponował Raikage, a Leyoshi zaśmiał się lekko.
- Naprawdę masz głowę do tego. Kto jest za niech podniesie dłoń, a kto ma inny plan niech mówi. - zadecydował Kazekage, który od razu podniósł dłoń. Jedynie Ayame zwlekała z decyzją, aż w końcu zgodziła się. Później jeszcze obradowano na temat oddziałów szpiegów, sensorów i tym podobnych. Ustalono, że każdy we własnym zakresie zbiera informacje, jednak dzieli się każdą z resztą. Następnie długo rozmawiano o innych, mniejszych sprawach, aż w końcu całe posiedzenie się zakończyło.
- Zatem zamykam całe spotkanie szóstki Kage. Życzę wam wszystkim powodzenia. - powiedział Leyoshi stojąc i ukłonił się. Ayame pierwsza postanowiła wyjść wcześniej również kłaniając się. Ruszyliśmy do Oto, a poza naszą wiedzą Aki miał jeszcze kilka słów do powiedzenia.
- Myślicie, że możemy zaufać Krajowi Dźwięku? Moim zdaniem to zła decyzja obgadywać to wszystko przy nich. - mówił Aki, który już stał gotowy do wyjścia.
- Nie martwiłbym się Krajem Dźwięku, a Itachi'm. Zebrał tutaj niesamowicie wiele wartościowych sytuacji, a wspomniał, że współpracuje z Fox'em. O ile Itachi od wielu lat nie zaatakował Konohy, to Fox jest żywym wrogiem Kraju Ognia. Jeżeli ten cały ochroniarz Ayame przekaże wszystko Fox'owi może zrobić się niebezpiecznie. - mówił Leyoshi poprawiając swój strój. Kazuyuki przeciągnęła się mocno, wydając z siebie dziwny, głośny dźwięk i zaśmiała się.
- Nie przejmujcie się, jak coś będą planować to ich zmiażdzymy, nie? - po czym znów zaśmiała się i pokręciła karkiem, słychać było, że strzelają jej kości.
- Starzeje się... dobra, spadam! Na razie! - wykrzyczała i z uśmiechem wybiegła z sali.
- Smarkula... - syknął Raikage, a Leyoshi lekko się zaśmiał.
- Nie wydaje mi się, by Mizukage była zainteresowana sprawami kontynentu... w końcu Ona nie jest zagrożona w żaden sposób. Pokazała teraz jak się martwi o Kraj Ognia. - stwierdził Tsuchikage.
- Ja bym nazwał to nadzwyczajnym optymizmem. - skwitował Leyoshi i spojrzał na wychodzącego Raikage, ten pożegnał się i ruszył przed siebie.
- Nie ma co obmawiać ich za plecami, to nie honorowe. Żegnajcie wszyscy, rozejdźmy się w pokoju. - dodał jeszcze Kazekage i wyszedł. Następnie żegnając się z Tsuchikage wyszedł Aki razem z Jiraiyą. Ostatni wracał Takashi, któremu widocznie nie śpieszyło się.

Zanim zacząłem mówić do Kage spojrzałem na Mayumi i się uśmiechnąłem.

- Od początku wojny było widać, że w ich szeregach jest wiele utalentowanych Shinobi, musiałem walczyć z użytkownikami nie jednego Kekkei Genkai, a w tym jeden z nich posiadał Hirashin no Jutsu, nazywa się Yanashi. Mówię to bo ten człowiek odegrał później ważną rolę, gdyby nie on Konohy pewnie już by nie było. Po dotarciu do Ishi zdziwiła nas jedna rzecz - gdzie jest sam Ise? Chwilę się zastanawialiśmy, jak ktoś taki po prostu sobie zniknął. Wtedy dostaliśmy informacje, że Ise wraz z 50 swoimi wojownikami zaatakowali Konohe. Plan tego szaleńca był prosty - wykorzystując Rokubiego i wszystkie te oddziały jedynie odwrócił naszą uwagę i wybił nasze wojska. Musieliśmy znaleźć się jak najszybciej w Konosze, tak więc wykorzystałem swoje umiejętności, a raczej pakt przywołania. Ja wraz z Hokage i 7 innymi Shinobi dzięki żabom przetransportowaliśmy się do Konohy, prosta teleportacja, a dokładniej przywołanie summona. Gdy pojawiliśmy się na miejscu. Widok był straszny, wioska została zaatakowana. 7 Shinobi wyruszyła do walki i wspierania strażników, zaś my znaleźliśmy Ise, przy którym był wcześniej wspomniany Yanashi, chłopak któremu oderwałem rękę. Do tego była tam Mayumi, obecna tutaj. Przebywała akurat w wiosce i nie siedziała bezczynnie, gdy ta została zaatakowana. W czasie ataku wioska była prawie że bezbronna i jeden z członków oddziału Fuuinjutsu nie miał innego wyjścia i postanowił uwolnić jeńców - Akatsuki. Ripper, Fox i Itachi również stanęli naprzeciw Ise. Była nas szóstka na ich dwójkę. Gdy ustalaliśmy razem plan jak wyprzeć wroga z Konohy, aby nie dokonać większych zniszczeń wtedy Yanashi wraz z Ise zniknęli, a chłopak bez ręki wrócił po kilku sekundach. Oznajmił, że nienawidzi być narzędziem, a był nim w rękach Ise, i dlatego go zdradził. Następnie przeniósł każdego z nas z wyjątkiem Rippera na pole walki, po prostu nie miał już sił. Polana była oddalona 30km na południe od wioski. Ise był hm... zniesmaczony zachowaniem byłego towarzysza, któremu sam podarował tą technikę. Została nas piątka, a on był sam. Wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że posiadał on Mangekyou Sharingana i bestię o dwóch ogonach. Od samego początku atakował naprawdę potężnymi technikami, potężne katony, raitony, suitony i fuutony. Samo posiadanie czterech natur chakry było nadzwyczajne. Każdy z nas walczył na najwyższych obrotach, szczególnie ja z Mayumi ciągle nacieraliśmy, aby go czymś zająć, jednak gdy odparł moją najsilniejszą technikę za pomocą techniki doujutsu zwanej Susanoo - wszystko się utrudniło. Był to ogromny stwór posiadający dwie formy. Pierwsza atakowała nas strzałami, a druga miała okropnie twardy pancerz i mogła nas bez problemu atakować ramionami, czysta chakra. Gdy już mocno go obiliśmy ten przestał się bawić i zaczął używać również sił Bijuu. Dzięki chakrze demona mógł używać Mangekyou praktycznie bez ograniczeń, a do tego jego motoryka znacznie się poprawiła. Walka była zacięta, żadnej chwili oddechu, można spokojnie powiedzieć, że gdyby miała miejsce w Konosze - wioska byłaby zrównana z ziemią. Wydawało się, że po prostu nic nie działa, ale dzięki współpracy zarówno naszej, jak i Akatsuki udało się stworzyć sytuację. Poprzez moje techniki i Itachi'ego Hokage zdołał użyć na nim swojej techniki, jednak zanim do końca ją wykonał to wróg nałożył specjalne Fuuinjutsu. Wtedy Fox złamał pieczęć tracąc prawie cała swoją chakrę, a Ise ruszył prosto na nich. Fox został odrzucony z pełną prędkością wroga przez ramię Susanoo, a Hokage został zaatakowany kolejną techniką Sharingana - Amaterasu, wieczne, czarne płomienie. Zaraz po otrzymaniu ataku Hokage wykonał technikę, która zabiła wroga na miejscu. Nibi się uwolnił odrzucając nas na wiele metrów samym podmuchem wiatru, a potem zwyczajnie uciekł w stronę odwrotną od wioski. Hokage się palił, nic nie mogliśmy zrobić. Ja i Mayumi zwyczajnie staliśmy bezsilnie, Fox był nieprzytomny, a Itachi.. Wtedy Itachi użył swojego Susanoo i za jego pomocą zapieczętował te czarne płomienie. Jego summon, wielki sokół zabrał Fox'a i ciało Ise, a po tym zajściu sam zniknął za pomocą innego summona. Tak zakończyła się ostateczna bitwa tej wojny. - Opowiedziałem, a następnie zaczerpnąłem głęboko powietrza i odetchnąłem.

Spojrzałem na mapę a potem na Kage.

- Patrząc czysto ekonomicznie, te wybory są idealne. Niestety graniczenie Kraju Chmur z Krajem Wody może spowodować konflikty, których lepiej abyśmy teraz unikali. Wszystko to przez Satsuki, którą każdy tutaj zna. Logiczne, że Mizukage wybrała ten teren, do innych nie ma dostępu wodnego. Można by też oddzielić granicę i dać ją komuś innemu, jednak ja nad tym nie decyduję. To co wyznaczyli Ci Kage jest idealne dla ich krajów, ale jeszcze Iwa i Oto ma swoje udziały. Moim zdaniem trzeba oddzielić tereny Kumo i Kiri od siebie, dobrze wiemy, jak między wami iskrzy.. - Uśmiechnąłem się i spojrzałem na Mizukage.